Ik houd van glimlachen! Ik houd van lachen! Ik houd van grapjes (hier meer over in een van mijn andere blogs)! Mijn glimlach is breed en mijn lach is hard. Ik schaam me niet voor mijn lach… Niet meer. Daarom deel ik het met de rest van de wereld. Dit was ooit anders. Dus als mensen mij vragen waarom ik lach, zit daar meer achter dan een simpel antwoord: omdat ik blij ben! En dit is waarom…
Toen ik klein was noemde mijn oom mij Bugs Bunny. Dat vond ik helemaal niet erg. Ik vond Bugs Bunny heel leuk, dus vond dit niet raar. Totdat mijn klasgenootjes, teamgenoten en willekeurige kinderen uit mijn buurt dat ook gingen doen. Om een beeld te schetsen, mijn smalle kaak duwde mijn voortanden verder naar voren, dus een Bugs Bunny opmerking was een inkoppertje. En als je denkt dat het niet erger kan, nou dat kan wel hoor…
Ik was 10 jaar en viel op mijn gezicht, brak allebei mijn voortanden. De tijdelijke oplossing was prima, maar ik kon niet wachten om te beginnen met het fiksen van mijn tanden, mijn glimlach, mijn gezicht.
“SMILE WHILE YOU STILL HAVE TEETH”
De dag dat ik mijn beugel kreeg, was ik super blij. Ondanks dat het er echt niet beter uitzag, bleef ik aan het eindplaatje denken. Mooie, rechte tanden. Mijn obsessie voor brede kaaklijnen en Colgate smiles werd alleen maar groter. Ik deed alles wat mijn orthodontist van me vroeg en nog een beetje extra met de hoop dat het daardoor sneller zou gaan. Het duurde 3 jaar om mijn tanden recht te krijgen, maar ik was nog niet klaar. De tijdelijke oplossing voor mijn voortanden begon te verkleuren en toen ik 21 jaar was mocht ik eindelijk facings.
De behandeling was vreselijk. Niet omdat het pijn deed, daar hebben ze verdovingen voor uitgevonden. Maar omdat het voelde alsof ze stukje bij beetje mijn droom aan het afbrokkelen waren. En dat deden ze letterlijk. Alles was nog over was van mijn voortanden werd weggehaald om de facings te kunnen plaatsen. En toen ze klaar waren, was mijn droom kapot gemaakt. Per direct haatte ik mijn tanden, mijn glimlach, mijn gezicht. Het Het leek helemaal niet op hoe het er eerst uitzag, terwijl ze dat hadden gezegd. Het leek helemaal niet op hoe ik het me had voorgesteld, terwijl ze me dat hadden verteld. Het leek helemaal niet op een Colgate smile, terwijl ze me dat beloofd hadden. En dan ben je nog jong en getraumatiseerd dor de behandeling, dus ik durfde niets te zeggen…
“VAN DAGELIJKS MIJN LACH HATEN
NAAR ER ELKE SECONDE VAN HOUDEN”
Vijf jaar lang haatte ik mijn tanden elke dag. Ze waren te groot en te dik en de kleur klopte niet. Hoi Bugs Bunny, welkom terug! Mijn familie en vrienden die ervan wisten, probeerden mij te overtuigen dat het echt wel mee viel. Eigenlijk viel het de meeste mensen niet eens op. Maar voor mij, elke keel als ik de spiegel keek, werd ik ongelukkig. Mijn obsessie met de Colgate smile werd alleen maar nog groter. En toen ik dacht dat ik het laagste punt wel bereikt had, ging ik bij een tandarts langs voor iets heel anders. Het eerste wat hij mij vroeg; “Wie heeft jouw voortanden gedaan?” Doordat hij dat zo direct zei, realiseerde ik me: ik haat mijn tanden echt!
Er was geen noodzakelijke reden om mijn tanden te vervangen, behalve dat ik ze haatte. Dus ik ging ervoor. De behandeling was vreselijk. Alweer. De stress of het dit keer een beter resultaat zou hebben, was echt vreselijk. Het duurde zo lang en ik durfde niet te kijken.
Om het moment van de grote onthulling nam ik mijn moeder mee. Ik wilde niet nog een keer met minder genoegen nemen en ik wist dat zij meteen zou zien wat ik er echt van vond. Ik keek in de spiegel en mijn ogen begonnen te tranen. Ik was overweldigd! Ik had eindelijk mijn eigen Colgate smile! Het was liefde op het eerste gezicht en elke keer daarna! Bye bye, Bugs Bunny!
“PERFECT BESTAAT NIET, MAAR DIT KOMT ZEKER IN DE BUURT!”
Dus waarom lag ik? Om mijn fantastische lach te showen! Ik weet dat perfect eigenlijk niet bestaat, maar dit komt zeker in de buurt! Ik houd van glimlachen, van lachen, van grapjes! Mijn glimlach is nog groter en mijn lach (als dat mogelijk is) nog harder! Eindelijk vertaald mijn lach mijn plezier, mijn geluk, mijzelf.
Dus als je je ooit afvraagt waarom ik lach, ik snap het. Er is altijd iets dat niet gezegd wordt wanneer iemand lacht. Maar is dat nou niet precies waarom een lach zo mooi is?
“WAAROM LACH JIJ?!”
